Nehemia 03
33 Dou Sanballat heurde dat wie de muur vannijs aan t opbaauwen wazzen, begunde dij haildaal verbraand te worden en in zien kwoadens haar hai de gugel mit de Jeuden.
34 Woar zien amtgenoten en t leger van Samaria bie wazzen, raip e: "Wat hebben dij seupele Jeuden wel ommaans? Mout wie dat volk stil geworden loaten? Mainen zai dat ze doar nou al ovvern kinnen? Mainen zai dat ze der in ain dag mit kloar wezen kinnen? Mainen zai dat ze dij verbraande stainen oet dij puunbulten vannijs bruken kinnen?"
35 Tobia oet Ammon dij noast hom ston, raip: "Loat ze mor baauwen! As ter n jakhaals tegenaan springt, vaalt ter zo n gat in dij stainen muur."
36 Heur toch, ons God, hou ze de gugel mit ons hebben! Loat dat geschèl toch weer op heur aigen kop deelkommen. Pak heur toch op en lever heur oet aan rovers!
37 Dek heur schuld nait tou en wisk heur zunden nait oet veur joen ogen. Zai hebben dij baauwlu ja taargd.
38 Mor wie hebben deurzet mit baauw van de muur. Hai kwam over de haile lengte op haalve högte kloar, want t volk haar oardeghaid aan t waark.
|
Nehemia 04
01Dou Sanballat en Tobia en ook de Arabieren, de Ammonieten en t volk oet Asdod heurd haren, dat reperoatsies aan muren van Jeruzalem mooi opschoten en dat de goaten in de muren stoadegaan weer dichtmoakt werden, dou werden zai hoagels.
02Zai zetten mit nkander n soamensweren op taauw om Jeruzalem aan te valen en t volk in verbiestern te joagen.
03Mor wie beedden tou ons God en zetten vanwegens heur, dag en naacht wachtposten oet.
04t Volk van Juda kluig dou:
"Pleegslu kinnen t waark nait meer aan,
puunbulten binnen te groot.
Wie kriegen dij muur nooit kloar."
05Ons vijanden zeden tegen nkander: "Ze vernemen niks van ons. Wie kinnen heur overvalen en heur doodmoaken. Den moak wie ja vanzulm n èn aan t waark."
06Jeuden dij maank heur woonden, woarschaauwden ons wel tien moal en van ale kanten, dat wie bie heur weeromkommen mozzen.
07Dou luit ik t volk zok opstellen op open plekken achter muur woar dij op t leegste was, femilie bie femilie, mit heur sweerden, speren en bogen.
08Ik keek om mie tou, ging stoan en richtte mie tou notoabeln, hoge amtenoars en aal t aander volk: "Moak joe nait benaauwd om heur. Denk aan ons grode en geduchte God en vecht! Vecht veur joen bruiers, veur joen zeuns en joen dochters, veur joen vraauwen en joen hoezen!"
09Dou ons vijanden vernammen dat wie van heur opzet op de hoogte wazzen en dat God heur plan mislukken luit, kon wie aalmoal weeromgoan noar ons waark aan de muur.
10 En van dij dag òf aan was haalfschaid van mien manlu aan t waark en de aander helft ston op wacht mit speren en bogen, mit schilden en paanzerhemden. Zai stelden zok mit heur aanvoerders achter t haile volk van Juda,
11 dat muur weer opbaauwde. Pleegslu sjaauwden mit vrachten en deden mit ain haand heur waark, in de aander druigen zai n woapen.
12 Timmerlu haren bie t waark sweerd op zied. Hoornbloazer huil ik hailtied bie mie in de buurt.
13 Ik zee tegen notoabeln, tegen hoge amtenoars en aal t aander volk: "t Is n dik stok waark wat wie doun en wie stoan bie muur n hail èn van nkander òf.
14 As ie t geluud van de hoorn vernemen, mout ie votdoalek op stee van hoornbloazer bie nkander kommen. Ons God zel veur ons vechten!"
15 In tied dat wie aan t waark wazzen, ston haalfschaid van manlu mit woapen in haand, van t eerste lichten òf aan totdat steerns weer aan lucht stonden.
16 In dij aigenste tied gaf ik aan t volk ook odder, dat elk mos mit zien knecht snaachts in Jeruzalem blieven. Zo haar wie snaachts gounent veur ons op wacht en overdag gounent veur ons aan t waark.
17 Zo kwam wie, mien bruiers, mien knechten en manlu van de wacht, gainent van ons, oet de klaaier: elk haar zien woapen bie de haand.
|
